Hou je van katten? Dan zul je deze plekken geweldig vinden
Ontken het maar niet, iedereen wil een kat zijn. Er is iets ontegenzeggelijk geruststellends aan het zien van een nieuwsgierig harig gezichtje dat achter een paar vuilnisbakken vandaan steekt als je eerst met je rugzak door een ver land zwerft. Onafhankelijk, no-f*cks-givend en ja, heel schattig, het is niet moeilijk voor katten om het over te nemen als en wanneer ze dat willen. Op bepaalde plekken in de wereld hebben katachtigen een revolutie van visademhaling geleid. Ze eisen hun rechtmatige plaats op als heersers over steden en zelfs landen. Hier zijn 6 plaatsen waar katten het voor het zeggen hebben.
Cyprus (overal)
Er zijn 1,5 miljoen redenen om naar Cyprus te gaan, elk met een geheimzinnige gave om zich rond je voeten te nestelen en zielig te miauwen om je restje souvlakia. Floofs in alle soorten en maten hangen hoopvol rond de havens of luieren op de balkons van hun buurt in de mediterrane zon met een blikje vriendelijk geschonken tonijn aan hun poten. Er zijn meer Cypriotische katten dan mensen op het eiland, minstens 300.000 stuks. Ze zijn een historisch ras. Het vroegste bewijs van de domesticatie van katten werd gevonden in een 9.500 jaar oude begraafplaats op Cyprus; een trouwe wilde kat begraven naast zijn prehistorische hoomans. In 400 na Christus vertelt de legende hoe Helena van Constantinopel Egyptische schepen vol katten stuurde om te jagen op een slangenplaag op het eiland.
Tegenwoordig varieert de houding van de lokale bevolking. Sommigen zijn dol op deze ongediertebestrijders die hard werken terwijl ze o zo zacht en pluizig zijn; anderen beschouwen ze zelf als ongedierte. Met een steeds groter wordende populatie en een gebrek aan sterilisatieprogramma’s van de overheid, struinen vrijwilligers de straten af in busjes vol voedsel terwijl verwilderde katten volgen in door rattenvangers veroorzaakte trance. Hoewel overbevolking ongetwijfeld een probleem is, zijn en blijven katten een onmisbaar onderdeel van de Cypriotische cultuur.
Ainoshima, Japan
Wie op zoek is naar pluisjestherapie in Japan denkt misschien eerst aan de vele Instagrammable kattencafés in de zijstraten van Tokio. Maar waarom zou je alleen een matcha latte drinken als je ook naar een eiland kunt gaan? Ainoshima is een van Japans zelfbenoemde ‘Katteneilanden’. Dit kattenparadijs voor de kust van Kyushu is misschien bescheidener dan de met Kawaii overladen hoofdstad. Maar al drie decennia lang is het een toevluchtsoord voor zwerfkatten die hier hun pootjes kunnen wassen op betonnen steigers terwijl ze kijken naar vissersboten die terugkeren met hun persoonlijke voorraad verse sashimi. De katten worden hier goed verzorgd door de bewoners en om deze reden is het verboden om toeristen te voeren (dus houd die brokjes maar.) Ik zei nederig en ik meende het. Je zult hier geen neonreclames en katvormige mochi vinden. Aai in plaats daarvan een paar kitties, huur een fiets en verken dit kleine eiland uit de eerste hand voordat je aan boord gaat van de veerboot terug.
Griekenland (overal)
Je hoeft niet veel geplaveide straten in Griekenland af te lopen voordat je een kraampje met ansichtkaarten tegenkomt met een eindeloze reeks nieuwsgierige gele ogen die je aanstaren. Griekenland zonder katten is als hostels zonder stapelbedden: het werkt gewoon niet. 99.9% van de reizigers naar Griekenland wordt getroffen door de aanblik van gespierde katjes die zich uitstrekken over de afbrokkelende trappen van een oud Grieks amfitheater, of een bende onstuimige katjes die vechten in de steegjes van Athene.
Hoewel de meeste katten die je ziet verwilderd zijn, werken gemeenschappen samen om hun buurtbewoners te ‘adopteren’. Je ziet vaak bakjes met voer en water buiten de huizen staan en zelfs een enkele zwerfkat ligt zelfvoldaan in een geïmproviseerd bedje op het terras. Naast deze verenigde lokale inspanning, zijn kattenasielen een alledaags verschijnsel in het hele land. Een noodzakelijk antwoord op het gebrek aan overheidscontrole.
Koshlandia, Siberië
Op het eerste gezicht lijkt deze boerderij op alle andere in het westen van Siberië. Maar het landgoed van Alla Lebedeva in Prigorodny onderscheidt zich doordat elke pluizige inwoner zijn pootafdrukken achterlaat op de besneeuwde daken. Het begon allemaal in 2003, toen de 59-jarige eigenaresse en haar man Sergey hun eerste Siberische kat kregen, Babushka (cue my awful Kate Bush rendition). Haar nalatenschap begint hier. Vandaag de dag kun je de kenmerkende ruige vacht en borstelige staarten uit hooibalen zien steken of samen op houten hekken zien kruipen. Huiselijk? Niet helemaal. Veel van de katten hier zijn geneigd tot maandenlange jachttentoonstellingen in de barre Siberische wildernis. Maar wees gerust, ze keren bijna altijd terug naar dit bevroren kattenparadijs dat velen van hen nu hun thuis noemen.
Istanbul, Turkije
Een rustige wandeling over de kleurrijke markten van Balat of door de doolhofachtige straten van Karaköy onthult de houding van viervoeters achter deze kosmopolitische stad. Het is moeilijk om je Istanbul voor te stellen zonder dat er een poot of een paar gescheurde oren te zien zijn. En enkele honderdduizenden katten zwerven trots door de straten van Istanbul met net zoveel zelfvertrouwen als hun menselijke soortgenoten. De onuitgesproken regel hier is dat katten = familie. Deze katachtigen maken net zo goed deel uit van de gemeenschap als de plaatselijke kebabwinkelier die ze restjes dönervlees geeft. Burgers voorzien zwerfkatten van basisbenodigdheden en je ziet dit overal in de stad. In openbare parken staan schaaltjes met eten en water voor de altijd hongerige bezoekers en buiten de huizen worden provisorische schuilplaatsen gebouwd voor tussenstops tijdens lange nachten op muizenjacht (of het plunderen van vuilnisbakken)
Houtong Kattendorp, Taiwan
In het Taiwanees betekent ‘Houtong’ ‘Apengrot’. 100 jaar geleden was dit stadje aan de rivier in de Ruifang Vallei beroemd om zijn grot vol apen. Nu heerst er een heel ander zoogdier. Het is een hele belevenis om van de trein op een gigantische metalen loopbrug in de vorm van een kat te lopen. Maar hé, wat verwacht je van een stad waar meer katachtige dan mensen wonen? De zwerfdieren hier zijn niet verrassend goed doorvoed, mollige ballen van glanzend bont blokkeren je pad op elke heuvelwandeling die je afslaat. Als je hier rondloopt, zie je pijnlijk schattige kattenborden en -standbeelden (zelfs het treinkaartje is versierd met opgedrukte poesjes). Er zijn winkels met kattenthema’s; cafés met kattenthema’s; restaurants met kattenthema’s… Als je op zoek bent naar een nieuwe kattenpluche – ik zou niet oordelen – is dit de plek om er een (of twintig) te kopen. Maar ondanks de vervagende winkelpuien en afbladderende standbeelden kun je er zeker van zijn dat de levende, ademende viervoeters de echte sterren van de show blijven.
Download de Hostelworld app om mensen te ontmoeten vanaf het moment dat je boekt
Get the App.